Jeśli chodzi o elektryczność, istnieją dwa główne rodzaje prądu - prąd przemienny (AC) i prąd stały (DC). Oba odnoszą się do sposobu, w jaki elektrony przepływają przez przewodnik.
120 V (woltów) to standardowe napięcie dla większości urządzeń gospodarstwa domowego i elektroniki w Stanach Zjednoczonych. Istnieją jednak znaczące różnice między 120 V AC i 120 V DC, które wpływają na sposób ich wykorzystania.
Prąd przemienny, czyli rodzaj prądu dostarczanego przez sieć energetyczną, okresowo zmienia kierunek. Oznacza to, że elektrony zmieniają kierunek i płyną tam i z powrotem, zamiast poruszać się po linii prostej. Częstotliwość tego ruchu tam i z powrotem jest mierzona w hercach (Hz), a w USA wynosi ona zazwyczaj 60 Hz. Prąd przemienny jest preferowany do przesyłania dużych ilości energii na duże odległości, ponieważ jest bardziej wydajny i można go łatwo zwiększyć lub zmniejszyć napięcie za pomocą transformatorów.
Z drugiej strony prąd stały zawsze płynie w jednym kierunku od źródła zasilania do obciążenia. Oznacza to, że elektrony poruszają się w linii prostej, dlatego prąd stały jest używany w elektronice i małych urządzeniach o niskim zapotrzebowaniu na energię. Przykłady urządzeń zasilanych prądem stałym obejmują ładowarkę telefonu, oświetlenie LED i baterie.
Pod względem bezpieczeństwa prąd stały jest ogólnie uważany za bezpieczniejszy niż prąd przemienny. Wynika to z faktu, że prąd stały rzadziej powoduje porażenie prądem elektrycznym, gdy zostanie przypadkowo dotknięty. Jednak prąd stały może być bardziej niebezpieczny w pewnych sytuacjach, na przykład gdy w grę wchodzą duże ilości prądu stałego, np. w pojazdach elektrycznych lub dużych bankach akumulatorów.
Podsumowując, chociaż zarówno 120 V AC, jak i 120 V DC mogą być używane do zasilania urządzeń domowych, różnią się one wyraźnie sposobem generowania, przesyłania i użytkowania. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, jaki rodzaj prądu jest wymagany w konkretnym zastosowaniu.